Endüstriyel ortamların çoğunda, işçilerin kaldırma ve indirme, itme veya çekme, aletleri ve diğer nesneleri tutma veya sıkma gibi emek yoğun faaliyetlerde bulunmasını gerektiren, yinelenen manuel işler kaçınılmaz bir günlük ihtiyaçtır.

Tekrarlayan el ve kol hareketi gerektiren görevler, daha sonra vücudun diğer bölgelerinde daha fazla strese neden olan ve yaralanmaya katkıda bulunabilecek el yorgunluğuna yol açabilir.

İşyeri yaralanmalarının gerçek ekonomik maliyeti, kaybedilen ücret veya zamandan daha fazladır. Süregiden tıbbi masraflar, azalan üretim ve artan işçi tazminatı primleri daha belirgin ve ölçülebilir hususlar arasındadır, ancak çoğu zaman gizli masraflar da söz konusudur.

Ölçülmesi daha zor olsa da artan işyeri yaralanma oranları, çalışanlar arasında stres veya endişe düzeylerinin artmasına katkıda bulunabilir ve bunun hem moralleri bozma hem de verimliliği azaltma ihtimali vardır.

Sorunlar ortaya çıkmadan önce tehlike risklerinin belirlenmesi ve yönetilmesi, genellikle daha az belirgin olan ilişkilerin belirlenmesini ve spesifik koşullar ve görevler göz önünde bulundurularak ergonomik olarak tasarlanmış kişisel koruyucu ekipmanın (KKD) seçilmesini gerektirir.